06 20537621
Met Het boek Job heb ik een poging gedaan het boek van de toekomst te schrijven. De roman is interactief opgezet en kan online in willekeurige volgorde worden gelezen. Het boek Job is een coming-of-age-verhaal in 22 fragmenten, sommige lang en andere kort. Elk fragment is een potentieel begin. Elke keuze voor een volgend hoofdstuk beïnvloedt het beeld dat de lezer zich uiteindelijk van Job vormt. Zo krijgt iedere verhaalversie zijn eigen dynamiek. Er zijn in theorie erg veel versies mogelijk. Ik heb niettemin door het gebruik van verbonden thema's en motieven voor samenhang gezorgd. Lezers die hun ervaringen delen zullen hun interpretatie herkennen zoals bomen op elkaar lijken zonder elkaars spiegelbeeld te zijn.
Niets was onpersoonlijker dan het verkeer in de nacht. Auto’s priemden hun lichtbundels voor zich uit en jakkerden voorbij, hun bestuurders en inzittenden onzichtbaar voor Job die steeds van het asfalt opzij in de berm stapte en zich afwendde van het licht.
Een halfdonkere feestzaal, gesloten omdat het pas 10.00 uur in de ochtend was. Rechts achterin brandden lampen. Daar, aan een tafel met een slap kleedje erop, zat zijn moeder.
Job hoorde voetstappen die gedecideerd op zijn huis af kwamen, gevolgd door een beleefd gebruik van de deurklopper. Hij was al uren wakker, maar dommelde nu en dan weer in. Er werd opnieuw geklopt, minder beleefd.
Geen grond. Geen wal. Alleen de diepe zee en de grijze zeeheks. Ooit zou de mist op moeten trekken. Als het licht kwam en de warmte van de zon.
Het ene moment liep Job naast mamma in de winkelstraat van de grote stad, waar ze woonden. Het andere moment zette ze hem op een soort betonnen sjoelschijf, aan het begin van de promenade.
Job lag op zijn bed. Zijn kleren stonken. Ogen brandden en oogleden kleefden. Achter zijn voorhoofd denderde een paukenist. Opstaan.
Job werd wakker door de bel. Van de voordeur. De bel. Van de voordeur. Het was midden in de nacht en aardedonker.
Meenemen? Of laten staan. Het was een ding van niks, geschilderd op een stuk triplex, omlijst door vier latjes. Zijn hoofd. Het hoofd van Job, rustend in een kussen, een hoofdkussen. Achterover leunend.