De mens is een kuddedier

Tot mislukken gedoemd. Dat leidde geen enkele twijfel. Ik had het binnen een paar minuten door. Het begon nog wel goed. Ik vroeg waarom het terras helemaal leeg was, terwijl de belendende uitbater de drukte aan zijn tafeltjes nauwelijks kon bijbenen.

Tijd

In Vlissingen is de rede in vijfhonderd jaar tijd nauwelijks veranderd. Zeventiende-eeuwse zeeschepen voeren er om de landtong, in stromingen die van alle tijden waren, zoals zeiljachten en coasters dat tegenwoordig nog net zo doen.

Slaapverzekering

Omdat ik zat te slapen, miste ik het station waar ik uit moest stappen. Twee haltes later drong de situatie tot me door. Ik had het verprutst en zou te laat komen op de afspraak met mijn belangrijkste klant.

Poef weg

 

Ik ervaar een spartelende entiteit in mij. Dat ben ik niet en ook weer wel. In het holst van de nacht slingert hij mijn lichaam in bed heen en weer alsof ik op het balkon van een rangerende trein zit.

Onweer

Op een stralende, eerste Pinksterdag was ik met de trein naar Zutphen gegaan. Ik wandelde terug.

Naastzitter

Ik ben een van de beste naastzitters van Amsterdam. Dat zit zo, ik ga altijd alleen naar het theater, film of toneel. Vind ik ideaal.

Klaagliedjes

Lucretia van der Vloot, Mathilde Santing en Judith Herzberg. Drie namen om voor naar het theater te gaan, vooral in de entourage van de intieme Roode Bioscoop aan het Haarlemmerplein.

Halina

Ook de Rabozaal van de Stadsschouwburg is imposant. Vooral de route er naar toe maakt nederig.